TOFIFEST: 10 hitów, których nie wolno pominąć na tegorocznym festiwalu filmowym [ZDJĘCIA]

Jeden z najlepszych filmów 2021 roku. Prezentowany podczas festiwalu w Cannes, to przejmujący dramat o radzeniu sobie ze stratą, utrzymany w stylistyce metaforycznej przypowieści. "Lamb" to dzieło zaskakujące, przewrotne, przezabawne, ale i niezwykle przejmujące, które potrafi wielokrotnie zaskoczyć widza swoją pomysłowością oraz celnością pewnych spostrzeżeń o ludzkiej naturze. "Lamb" to ten rodzaj filmowego szaleństwa, które lepiej samemu przeżywać niż o nim czytać, dlatego powiemy jedynie, że ten film trzeba KONIECZNIE zobaczyć.

Prezentowany w Wenecji oraz podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego, dramat w reżyserii ukraińskiego reżysera Olega Sencova, który po latach spędzonych w więzieniu ze względów politycznych, stworzył duszny i brutalny film o mafijnym półświatku oraz osobach rządzących Ukrainą na początku lat 90. Film skupia się na losach tytułowego "Nosorożca", który zaczyna piąć się po szczeblach kariery, nie zauważając jednak, że zaczyna z tego powodu tracić swoją łagodność i człowieczeństwo. Zaskakujący, dosadny i momentami bardzo brutalny film wciąga do swojego świata, wystawiając zmysły widza na nie lada próbę.

Prezentowany podczas festiwalu w Cannes dramat z elementami science-fiction, uznany przez nas za jeden z najlepszych filmów 2021 roku. Film duszny, trudny i wywołujący palpitacje serca, opowiada historię ukrytego świata dzieci, który rządzi się swoimi prawami, z dala od oczu rodziców. Poruszająca wizja walki o przetrwanie, która angażuje widza już od pierwszych scen i nie odpuszcza aż do samego końca. Porywające Kino.

Prezentowany podczas festiwalu w Cannes, kameralny film o niezwykłej wyprawie rodzinnej. Urokliwy, ciepły i zabawny film drogi o podróży pewnej rodziny w celu zapewnienia starszemu synowi lepszego startu w innym kraju. Opowieść drogi pełna jest jednak przeróżnych absurdów i zaskakujących sytuacji, a całość otoczona jest aurą niezwykłego humoru. Produkcję niesie nienachalny humor oraz charyzma młodego aktora Rayaba Sarlaka, który swoim żywiołowym zachowaniem kradnie dla siebie każdą scenę.

Najnowszy film z udziałem Katarzyny Figury. Produkcja skupia się na newralgicznym dniu w historii Polski – 13 grudnia 1981 roku, gdy generał Jaruzelski ogłosił wprowadzenie w kraju stanu wojennego. Historia skupiona jest na losach pewnej rodziny, która spotyka się z okazji chrztu najmłodszego jej członka. Spotkanie jest okazją dla Marianny, głównej bohaterki i zagorzałej katoliczki, by pogodzić ze sobą zwaśnione od lat dzieci. Sprawy jednak znaczącą się komplikują, a na domiar złego – Jaruzelski ogłasza stan wojenny. Mała rodzinna wojna jest w tej sytuacji nieunikniona.

Najnowszy film Gaspara Noe to najbardziej osobisty i przejmujący obraz reżysera w jego karierze. Produkcja, będąca niemal wariacją na temat doskonałego „L’Amour” Michaela Hanekego, przygląda się życiu starszej pary małżeńskiej, która choć mieszka pod jednym dachem, prowadzi równoległe życia. Ekran podzielony jest na pół i śledzi losy obojga lokatorów, którzy jedynie sporadycznie spotykają się w przestrzeni swojego paryskiego mieszkania. Film w piękny sposób podejmuje tematy przemijania oraz strachu przed chorobą i śmiercią, pokazując je poprzez pryzmat rozważań starszego twórcy filmowego. Noe celowo obsadził w jednej z ról włoskiego reżysera Dario Argento dla podbicia przekazu swojego obrazu i ludzkiej chęci pozostawienia po sobie jak najlepszej spuścizny. Efektem jest angażujący, poruszający i pełen sprzecznych emocji film, który zostaje z widzem na dłużej.

Prezentowany w Berlinie, islandzki dramat o dorastaniu. Młody chłopak musi nauczyć radzić sobie ze szkolnymi łobuzami, którzy uprzykrzają mu życie. W domu zaś nauczyć się rozmawiać z matką, która od niedawna uważa, że jest medium. Proces dorastania pokazany w zaskakująco naturalistyczny, brutalny sposób, pokazuje, że wchodzenie w dorosłość to czasem proces pełen bólu i wyrzeczeń.

Pełnometrażowy debiut reżyserski polskiego aktora Macieja Stuhra. Film opowiada o grupie studentów, którzy muszą poradzić sobie z wieścią o traficznej śmierci swojej koleżanki z roku. W celu porawdzenia sobie z trudnymi emocjami, szkoła zatrudnia psychologa, który ma przyjść porozmawiać z przyjaciółmi i znajomymi dziewczyny. Film z udziałem studentów aktorstwa szkoły AT Warszawa przygląda się różnym procesom radzenia sobie ze stratą i próbie zrozumienia zagadkowej śmierci dziewczyny.

Prezentowany podczas festiwalu w Wenecji i Tribeca Film Festival komedio-dramat, przygląda się losom dwóch przyjaciół, którzy każdą chwilę spędzają razem. Młodzi miłośnicy sportu nie obawiają się okazywać sobie ciepłych uczuć i często przytulają się, czy wymieniają drobnymi gestami bliskości. Wszystko jest dobrze, do czasu, gdy jeden z bohaterów nie zorientuje się, że być może czuje do drugiego coś więcej niż tylko platoniczną, kumpelską miłość. Film zachwyca w szczególności bardzo sensualną, intrygującą sekwencją trójkąta miłosnego, w zaskakujący i namacalny sposób pokazującą kto się komu podoba. To chyba najciekawszy i najbardziej emocjonujący moment filmu włoskiej reżyserki. Wartym dodania jest, że w tle historii „miłosnej” rozgrywa się nietypowy dramat z udziałem religii. Siostra jednego z bohaterów zostaje bowiem uznana za świętą, a do ich mieszkania ustawiają się kolejki wiernych. Ciekawy komentarz do kwestii religii i ludzkiego ślepego podążania za pogłoską i „cudem”.

Złoty Lew festiwalu Wenecji, „Zdarzyło się” to adaptacja powieści Annie Ernaux o młodej studentce, która w 1963 roku we Francji próbuje dokonać aborcji. W tym czasie praktyki te były zakazane, więc dziewczyna wiele ryzykuje, próbując poddać się zabiegowi. Sęk tkwi w tym, że ma poczucie, że jeszcze więcej ryzykuje, nie podejmując prób rozwiązania swojej sytuacji. Ważny głos w dyskusji o prawach reprodukcyjnych, który wybrzmiewa jeszcze głośniej w cieniu obecnych wydarzeń w Stanach Zjednoczonych.